سیاست دینی

سیاست به معنای عامش به معنای تدبیر و و محاسبه در امور زندگی است
و در اصطلاح به معنای تدبیر در امور اجتماعی و طریقه اداره جامعه است.

ایا سیاست دینی سیاستی است که حاکمان ان متدین هستند؟

یا سیاستی که در اجتماع دینی اجرا میشود؟

یا سیاستی است که به نام دین در جامعه به کار گرفته میشود؟

یا سیاستی که متدینان بدان گردن می نهند؟

یا سیاستی که در نوشتار با پسوند دینی نگاشته میشود؟

یا سیاستی که در مورد ان نباید حرف زد و الا...؟

یا سیاستی که...

هر کدام از این اقسام ممکن است طرفدارانی داشته باشد

اما شاید این بهترین تعبیر از سیاست دینی باشد که:

سیاست دینی یعنی سیاستی که
در آن مجریان ان و مردم هر دو محکوم ان هستند و خدا حاکم ان؛ به عبارت تازه تر
سیاستی که در ان حاکم و مردم هر دو تصمیم گرفته اند که دین را به عنوان قانون
اساسی خود عمل کنند حتی به قیمت نفی خود.

در این میدان قصد ان داریم تا نگاه علوی به سیاست را بررسی کنیم
اگر کمی فرصت و تنگی حوصله, مجال بهانه تراشی پیدا نکرد, فکر و قلم و نظر خود را
دریغ مدارید.